İNME

Bir gün, uzak bir yolculuktan sonra, nefes nefese 

Kalbimin çarpışını sofanda sayacağım
Ömrümü vermek için ağzından çıkan sese
Kapını sol elimle aralıklayacağım

Yabancı bir fısıltı söyleyecek adını
Tanıdığım bir gülüş kıvrılacak içerde
Vurur vurmaz duvara kapının kanadını
Karşımda ürperecek halı, sedir ve perde

Sakın kalkma köşenden, ısıttığın yerde dur
Yine öpsün o dudak... sarsın o kol belini!
Eşiğinde canımla ödüyorsam ne olur
Bir kadına inanmış olmanın bedelini

Korkma! sana ne dil uzatır ne de el kaldırırım
Gözümü kan bürümüş diye benden çekinme
Nasıl birden düşerse bir ağaca yıldırım
Beni baştan aşağı çarpar o lahza inme

FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL